سلام .
من یه دختر هفده ساله هستم . . همیشه یه مانتوی معمولی میپوشم و
شال و مقنعه . نمیگم حجابم رو کامل کامل رعایت میکنم . بله من هم مثل خیلی
از هم سن و سال هام از لوازم ارایشی خیلی خیلی مختصری استفاده میکنم ولی
جوری که اصلا به چشم نمیاد . فقط و فقط برای اعتماد به نفس خودم . بارها هم
شده که چند تار مو از روسریم بیرون بذارم . اما هیچ وقت یادم نمیاد به اون
صورت بدحجاب بوده باشم یا لباس پوشیدنم خیلی توی چشم و زننده باشه . جدیدا
احساس میکنم فوق العاده دوست دارم چادری بشم و حتی همین یه ذره مویی که از
روسریم بیرون میاد رو هم بپوشونم .
ماجرا هم از اونجایی شروع شد که توی
اتوبوس نشسته بودم و چشمم به یه دختری هم سن و سال خودم افتاد که چادری بود
و با آرامش تمام روی یکی از صندلی ها نشسته بود و سرش تو کتابش بود .
همون
موقع یه دخترخانوم دیگه با وضع حجاب خیلی افتضاحی سوار اتوبوس شد و
بلافاصله توجه دو تا پسری رو که اونا هم وضعیت مناسبی نداشتند رو به خودش
جلب کرد و تا لحظه ی اخر به اون دختر خانوم بی حجاب نگاه میکردند .
جالبه
که انگار اون خانوم خودش از اینکه توجه اونا رو جلب کرده بود لذت میبرد . من
به جای اون دختر خانوم معذب بودم و واقعا به نظرم صحنه ی زشتی بود . وقتی
اون خانوم رو با اون دختر چادری مقایسه میکردم از ته دل امنیتی که حجابش
براش بوجود اورده بود رو احساس کردم .
من واقعا دوست دارم چادر سر کنم ولی
از اینکه مجبور باشم بعدش مدام به بقیه پاسخ بدم میترسم . از اینکه مامان ,
عمه, خاله, عمو , دایی , دوست , همکلاسی , معلم ,....و همه ی اینا با نگاه
متعجب به من نگاه کنند حالم به هم میخوره .
نگاه متعجب دیگران هر چند
با تحسین هم همراه باشه واقعا من رو عذاب میده . از یه طرف دوست ندارم به
خاطر دیگران زندگی کنم از طرف دیگه دارم کنار اون ها زندگی میکنم .
